ÖSYM’nin düzenlediği imtihanlarına her yıl yüz binlerce aday katılıyor. Verdikleri emeklerin karşılığını imtihanda almak isteyen adaylar, ders çalışarak fiili dualarını tamamladıktan sonra manevi dua olarak Allah’a el açıp dualar ediyor.
Sınav duası Türkçe okunuşu ve anlamı KPSS imtihanına hazırlanan adaylar için manevi takviye olacak. Bilgilerini son kere tazeleyen adayların yanı sıra aileler de sınav duası Arapça okunuşunu ile adaylara manevi takviyede bulunacak.
SINAVA GİRERKEN OKUNABİLECEK DUALAR
* Bismillahirrahmanirrahim, Ferdün, Hayyün, Kayyûmun, Hakemun, Adlün, Kuddûsün. İyyâke na’büdü ve iyyâkenesta’în. İnnâ fetahnâ leke fethan mubînâ.” 19 sefer okunacak.
* “Rabbi edhılnî müdhale sıdkin ve ahricni muhrace sıdkin ve’c’al li min ledünke sultânen nasîrâ.” (10 Kere) (İsra müddeti 80. ayet)
ANLAMI: “Ya Rabbi! Beni gerçek bir giriş ile girdir ve tekrar hakikat bir çıkış ile çikar.Katından bana yardım edici bir kuvvet ihsan eyle.”
* “Rabbişrah li sadri. Ve yessir li buyruğu. Vahlul ukdeten min lisani. Yefgahü kavli ” (10 Kere)
ANLAMI: “Ya Rabbi! Göğsümü ve gönlümü genişlet, işimi kolaylaştır. Dilimin bağını çöz, sözümü anlaşılır eyle.”
* “Ya Hayyu Yâ Kayyûm, Birahmetike esteğisû.” (10 kere)
ANLAMI:”Ey Hayy ve Kayyum olan Allah’ım, Senin Rahmetine Sığınıyorum.”
* Bu dua her an, her vakit, mubah olan rastgele bir işe başlarken okunur. Mesela Kur’an-ı kerim öğrenmeye başlarken, yazı yazarken, imtihana girerken, dine muhalif olmayan her işe başlarken söylemek yeterli olur. Yapılan işin kolay gelmesi, güç gelmemesi ve hayırla neticelenmesi için dua etmiş oluyoruz.
* “Rabbi yessir velâ tuassir Rabbi temmim bi’l-hayr”
ANLAMI:“Rabbim! kolaylaştır zorlaştırma, Rabbim hayırla sonuçlandır”
* “Allahümme hır li vehter li.Vela teklini ala ihtiyari.”
ANLAMI: Allah’ım! Bu işi bana güzel kıl ve bu işi bana nasip eyle! Allah’ım beni kendi başıma bırakma. (Tirmizi,De’avat,90)
* Rabbi zidni ilmen ve fehmen ve el-hıkni bi’s salihin.Rabbişrahli sadri ve yessir li buyruğu vahlü’l-ukdeten min lisani yefkahu kavli. Ya Hafız, Ya Rakib, Ya Nasır, Ya Allah. Rabbi yessir ve la tüassir, Rabbi temmim bi’l hayr. (Sınava girmeden evvel 3,5,7 kere okunur)
ANLAMI: Rabbim! İlmimi ve anlayışımı arttır ve beni salih kullara dahil eyle. Rabbim! Göğsümü aç, işimi kolaylaştır ve dilimdeki bağı çöz ki sözümü anlasınlar. Ya Hafız Ya Rakib Ya Nasır Ya Allah. Rabbim kolaylaştır, zorlaştırma; Rabbim! İşimi hayırla tamama erdir.
KALEM MÜDDETİ MANASI VE KIYMETİ NEDİR?
Kaygı ve heyecanla yanlış yapmamak ismine okunabilecek dualar, evlatlarını okul önünde bekleyen aileler için de kıymet arz edecek. İmtihanda okunacak olan dualar ortasında Kalem duası yer alıyor.
Kalem Mühleti, Mekke devrinde inmiştir. Kur’an-ı Kerim’in 52. ayetidir. Mühlet, ismini birinci ayette geçen ‘elkalem’ sözünden almıştır. ‘Nûn’ müddeti diye de anılır. Müddette esas, Hz. Muhammed’in peygamberliğinin ispatı ve müminler ile kafirlerin akıbetleri mevzu edilmiştir.
KALEM MÜDDETİ KONUSU NEDİR?
Hz. Muhammed, Allah tarafından gönderilmiş gerçek bir elçi olduğu, yüksek şahsiyeti ve Mekkeli müşriklerin onun getirdiği ileti konusunda yaymaya çalıştıkları tereddütler, müşriklerdeki şahsiyet bozuklukları, nimete karşı nankörlüğün sonucunu açıklamak maksadıyla anlatılan ‘bahçe sahipleri kıssası’, ahiretin külfetli ve dehşetli halleri, Allah’ın müminler için hazırlamış olduğu mükafatlar ve kafirlere vereceği cezalar, mühletin esas bahisleridir. Ayrıyeten Hz. Peygamber’e metanetli olması, Hz. Yunus Peygamberin yaptığı üzere sabırsızlık göstermemesi tavsiye edilmektedir.
KALEM MÜDDETİ ARAPÇA OKUNUŞU
1. Nûn vel kalemi ve mâ yesturûn (yesturûne)
2. Mâ ente bi ni’meti rabbike bi mecnûn (mecnûnin).
3. Ve inne leke le ecran gayra şad (memnûnin).
4. Ve inneke le alâ hulukın azîm (azîmin).
5. Fe se tubsıru ve yubsırûn (yubsırûne).
6. Bi eyyikumul meftûn (meftûnu).
7. İnne rabbeke huve a’lemu bi men dalle an sebîlihî ve huve a’lemu bil muhtedîn (muhtedîne).
8. Fe lâ tutııl mukezzibîn (mukezzibîne).
9. Veddû lev tudhinu fe yudhinûn (yudhinûne).
10. Ve lâ tutı’ kulle hallâfin mehîn (mehînin).
11. Hemmâzin meşşâin bi nemîm (nemîmin).
12. Mennâın lil hayri mu’tedin esîm (esîmin).
13. Utullin ba’de zâlike zenîm (zenîmin).
14.En kâne zâ mâlin ve benîn (benîne).
15. İzâ tutlâ aleyhi âyâtunâ kâle esâtîrul evvelîn (evvelîne).
16. Se nesimuhu alâl hurtûm (hurtûmi).
17. İnnâ belevnâhum ke mâ belevnâ ashâbel cenneti, iz aksemû le yasrimunnehâ musbihîn (musbihîne).
18. Ve lâ yestesnûn (yestesnûne).
19. Fe tâfe aleyhâ tâifun min rabbike ve hum nâimûn (nâimûne).
20. Fe asbahat kes sarîm (sarîmi).
21. Fe tenâdev musbihîn (musbihîne).
22. Enıg’dû alâ harsikum in kuntum sârımîn (sârımîne).
23. Fentalekû ve hum yetehâfetûn (yetehâfetûne).
24 .En lâ yedhulennehâl yevme aleykum miskîn (miskînun).
25. Ve gadev alâ hardin kâdirîn (kâdirîne).
26. Fe lemmâ raevhâ kâlû innâ le dâllûn (dâllûne).
27. Bel nahnu mahrûmûn (mahrûmûne).
28. Kâle evsatuhum e lem ekul lekum lev lâ tusebbihûn (tusebbihûne).
29. Kâlû subhâne rabbinâ innâ kunnâ zâlimîn (zâlimîne).
30. Fe akbele ba’duhum alâ ba’dın yetelâvemûn (yetelâvemûne).
31. Kâlû yâ veylenâ innâ kunnâ tâgîn (tâgîne).
32. Asâ rabbunâ en yubdilenâ hayran minhâ innâ ilâ rabbinâ râgıbûn (râgıbûne).
33. Kezâlikel azâb (azâbu), ve le azâbul âhırati ekber(ekberu), lev kânû ya’lemûn (ya’lemûne).
34. İnne lil muttakîne inde rabbihim cennâtin naîm (naîmi).
35. E fe nec’alul muslimîne kel mucrimîn (mucrimîne).
36. Mâ lekum, keyfe tahkumûn (tahkumûne).
37. Em lekum kitâbun fîhi tedrusûn (tedrusûne).
38. İnne lekum fîhi lemâ tehayyerûn (tehayyerûne).
39. Em lekum eymânun aleynâ bâligatun ilâ yevmil kıyâmeti inne lekum le mâ tahkumûn (tahkumûne).
40. Sel hum eyyuhum bi zâlike zeîm (zeîmun).
41. Em lehum şurakâu, felye’tû bi şurakâihim in kânû sâdikîn (sâdikîne).
42. Yevme yukşefu an sâkın ve yud’avne ilâs sucûdi fe lâ yestetîûn (yestetîûne).
43. Hâşiaten ebsâruhum terhekuhum zilletun, ve kad kânû yud’avne ilâs sucûdi ve hum sâlimûn (sâlimûne).
44. Fe zernî ve men yukezzibu bi hâzâl hadîs(hadîsi), se nestedricuhum min haysu lâ ya’lemûn (ya’lemûne).
45. Ve umlî lehum, inne keydî metîn (metînun).
46. Em tes’eluhum ecran fe hum min magramin muskalûn (muskalûne).
47. Em inde humul gaybu fe hum yektubûn(yektubûne).
48. Fasbir li hukmi rabbike ve lâ tekun ke sâhıbil hût(hûti), iz nâdâ ve huve mekzûm (mekzûmun).
49. Levlâ en tedârakehu ni’metun min rabbihî le nubize bil arâi ve huve mezmûm (mezmûmun).
50. Fectebâhu rabbuhu fe cealehu mines sâlihîn(sâlihîne).
51. Ve in yekâdullezîne keferû le yuzlikûneke bi ebsârihim lemmâ semiûz zikra ve yekûlûne innehu le mecnûn (mecnûnun).
52. Ve mâ huve illâ zikrun lil âlemîn (âlemîne)
KALEM SURASİ TÜRKÇE MANASI VE MEALİ
1. Nûn. Kaleme ve (kalem tutanların) yazdıklarına andolsun ki,
2. Sen -Rabbinin nimeti sayesinde- mecnun değilsin.
3. Hiç elbet senin için bitip tükenmeyen bir mükâfat vardır.
4. Ve sen elbette şanlı bir ahlâk üzeresin.
5. (Sen de) göreceksin, onlar da görecekler,
6. Hanginizde mecnunluk olduğunu yakında .
7. Doğrusu Rabbin, kendi yolundan sapan kişiyi en güzel bilendir, hidayete erenleri de en güzel bilen O’dur
8. O halde, (hakikati) palavra sayanlara boyun eğme!
9. Onlar isterler ki, sen yumuşak davranasın da onlar da sana yumuşak davransınlar.
10. Şunların hiçbirine itâat etme :yemin edip duran,aşağılık,
11. (Herkesi) kötüleğen, kelam götürüp getiren,
12. Hayra mani olan, mütecâviz ve saldırgan günahkar,
13. Kaba ve kötülükle damgalı,
14. Mal ve oğullar sahibi olmuş diye (böyle yolunu şaşırmış)
15. Ona âyetlerimiz okunduğu vakit o, “Öncekilerin masalları!” der.
16. Biz yakında onun burnuna damga vuracağız (kibirini kırıp rezil edeceğiz).
17. Biz, vaktiyle “bahçe sahipleri” ne belâ verdiğimiz üzere, onlara da belâ verdik. Hani onlar (bahçe sahipleri), sabah olurken (kimse görmeden) onu (mahsullerini) devşireceklerine yemin etmişlerdi.
18. Onlar istisna da etmiyorlardı.
19. Ama onlar daha uykudayken Rabbinin katından (gönderilen) kuşatıcı bir âfet (ateş) bahçeyi sarıverdi de,
20. Bahçe kapkara kesildi.
21. Sabah olurken birbirlerine seslendiler.
22. “Madem devşireceksiniz, haydi erkenden mahsülünüzün başına gidin!” diye.
23. Derken yürüyorlardı; fısıldaşıyorlardı.
24. “Sakın bugün hiçbir fakir bahçeye girip yanınıza sokulmasın”diye.
25. (Evet fakirlere yardıma) güçleri yettiği halde, onları yardımdan yoksun etmek niyet ve azmi ile erkenden yola düştüler.
26. Ancak bahçeyi gördüklerinde: Kesinlikle yolumuzu şaşırmış olmalıyız! dediler.
27. Yok yok, doğrusu biz yoksun bırakılmışız!
28. İçlerinden en makul olanı şöyle dedi: Ben size “Rabbinizi tesbih etsenize” dememiş miydim?
29. Rabbimizi tesbih ederiz; doğrusu biz (kendi kendimize) yazık etmişiz, dediler.
30. Akabinde, kabahati birbirlerine yüklemeye başladılar.
31. (Nihayet) şöyle dediler: Yazıklar olsun bize! Hakikaten biz azgın kişilermişiz.
32. Tahminen Rabbimiz bize bunun yerine daha düzgününü verir. Zira biz (artık) Rabbimizi(O’nun hoşnutluğunu) arzuluyoruz.
33. İşte azap böyledir. Ahiret azabı ise elbette daha büyüktür. Keşke bilselerdi!
34. Şu da kesinlikle ki, takvâ sahipleri için Rableri katında nimetleri bol cennetler vardır.
35. O denli ya, (Allah’a) teslimiyet gösterenleri, (o) günahkârlar üzere fiyat mıyız hiç?
36. Size ne oluyor? Ne biçim karar veriyorsunuz?
37. Yoksa size ilişkin bir kitap var da, (bu bâtıl inanışları) onda mı okuyorsunuz?
38. Onda, beğendiğiniz her şey sizin için kesinlikle vardır (diye mi yazılı)?
39. Yoksa, “Ne hükmederseniz kesinlikle sizindir” diye sizin lehinize olarak tarafımızdan verilmiş, kıyamet gününe kadar geçerli kesin kelamlar mi var?
40. Sor onlara: Bu iddiayı onların hangisi savunacak?
41. Yoksa ortakları mı var onların? Kelamlarında hakikat iseler, haydi getirsinler ortaklarını!
42. O gün incikten açılır ve secdeye davet edilirler; lakin güç getiremezler.
43. Gözleri horluktan aşağı düşmüş bir halde kendilerini zillet bürür. Halbuki onlar, sapasağlam iken de secdeye davet ediliyorlardı (fakat yeniden secde etmiyorlardı).
44. (Resûlüm!) Sen bu kelamı (Kur’an’ı) palavra sayanı bana bırak (kendini üzme). Biz onları, bilmedikleri bir istikametten yavaş yavaş azaba yaklaştırıyoruz.
45. Onlara mühlet veriyorum. Doğrusu benim fendim çok sağlamdır!
46. Yoksa sen onlardan bir fiyat istiyorsun da bu yüzden onlar ağır bir borç altında mı kalıyorlar?
47. Veyahut gaybın bilgisi onların nezdinde de, onlar mı (istedikleri gibi) yazıyorlar?
48. Sen Rabbinin kararını sabırla bekle. Balık sahibi (Yunus) üzere olma. Hani o, sıkıntılı kaygılı Rabbine niyaz etmişti.
49. Şayet Rabbinden ona bir nimet yetişmemiş olsaydı o, kesinlikle, kınanacak bir halde ıssız bir diyara atılacaktı.
50. Ancak akabinde, Rabbi onu seçti (vahiy verdi) ve onu sâlihlerden kıldı.
51. O inkâr edenler Zikr’i (Kur’an’ı) işittikleri vakit, neredeyse seni gözleriyle devirivereceklerdi. Hâla da (kin ve hasetlerinden:) “Hiç kuşku yok o bir delidir” derler.
52. Meğer o (Kur’an), âlemler için fakat bir öğüttür.